دانش‌آموزان در هر کشوری نقش و جایگاه ویژه‌ای در دستیابی به اهداف نظام آموزشی دارند، از این رو به عنوان رکن اساسی نظام آموزشی مطرح می شوند. بنابراین برای اینکه بتوانیم دانش‌اموزانی بارور و شکوفا از نظر آموزشی و تربیتی داشته باشیم، ضرورت توجه به این قشر بییش از پیش آشکار می‌شود . یکی از مسائلی که امروزه دانش‌آموزان و عملکرد آنان را تحت شعاع قرار داده است، احساس تعلق به مدرسه است . تعریف و توصیف احساس تعلق به مدرسه، نیازمند آگاهی در خصوص احساس تعلق اجتماعی است. اجتماعی بودن انسان امری طبیعی و تثبیت شده است و این مسئله از روی عادت نبوده، لذا برای شناخت ویژگی‌های او به بستر اجتماع مراجعه نمود. امنیت، شایستگی و پذیرش، از جمله نیازهایی اولیه و اساسی هر انان است که سعی دارد ان را در بستر خانواده و اجتماع برآورده نماید . مفهوم تعلق اجتماعی، بصورت یک مفهوم واحد به آن پرداخته نمی‌شود، زیرا دربرگیرنده‌ی مجموعه‌ای از رفتارها و احساساتی است که ناشیی از تربییت و پرورش انسان در کانون خانواده است. برای ارزیابی شخصیت و ویژگی‌های انسان نیاز به بررسی رفتارهای او در قبال دیگران و نقش او در اجتماع خواهد بود. نقش و تاثیر تعلق اجتماعی در زندگی افراد مشخص می‌شود، چنانچه اساس فررد نسبت بخود و دیگران را دربر می گیرد و جذابیت و بشاشیت او ناشی از تعلق اجتماعی است. مفهوم تعلق اجتماعی، قابل ارتقا و رشد است. با رشد و پرورش آن می توان مولفه‌های زیادی را نیز تحت تاثیر قرار داد، از جمله قدرت سازگاری با محیط، عضویت فعال در گروه-های اجتماعی، داشتن علاقه و صمیمیت در روابط اجتماعی، افزایش عزت نفس، افزایش آگاهی، افزایش مسئولیت پذیری، ارتیاط سازنده‌تر با دیگران، رفتار مبتنی بر طیب خاطر و...، که همگی سلامت روانی انسان را تحت تاثیر قرار می دهند. دانش‌آموزانی که مدرسه حضور دارند، درس می‌خوانند و از حقوق قانونی برخوردار هستند، ولی اگر تعلق خاطر به مدرسه نداشته باشند و خود را با این محیط بیگانه بدانند، در زمره‌ی تعاریف اجتماعی دانش‌آموزان جای نمی‌گیرند . در دیدگاه اجتماعی، دانش‌آموزان می‌بایست نسبت به مدرسه، معلمان، نظام آموزشی و زیرساخت‌های آن احساس تعلق داشته باشند و در جهت اعتلای آن کوشش نمایند. برای تبیین و تحقق این امر لازم است مسئولین ذی‌ربط در ارزیابی‌های خود نسبت به توسعه برنامههای رسمی و فوق برنامههای مدرسه، شاخص احساس تعلق به مدرسه و احساس مسئولیت و مشارکت اعضای مدرسه را نیز در نظر بگیرند. از جمله ویژگی‌هایی که برای داشتن احساس تعلق ازآن نام برده‌اند، می‌توان به ، تداوم داشتن، ثابت و پایدار ماندن و تعلق خاطر داشتن به جمع است. به عبارت روشن‌تر، برای داشتن یک زندگی توام با امنیت و آرامش، داشتن احساس تعلق به جمع ضروری است . محققان در تعریفی دیگر که از احساس تعلق به مدرسه داشته‌اند، به این موضوع اشاره کرده اند که هرگونه فعالیتی که از سوی دانش آموزان در راستای سازگار شدن با برنامه‌ها مدرسه و محیط آنجا انجام می‌دهد و به دنبال آن احساس وابستگی به دیگر اعضای مدرسه می‌کند، احساس تعلق به مدرسه نامیده می‌شود. این گونه رفتارها موجب کاهش اضطراب و استرس در دانش آموزان شده و همچنین احساس راحتی، خوب بودن را در پی دارد. از جمله عوامل مهم و تأثرگذار در حیطه‌ی احساس تعلق به مدرسه در دانش‌آموزان، داشتن مهارت تفکر است. لذا مهارت اندیشیدن، یکی از مهارت‌هایی است که در نظام آموزشی می‌بایست به دانش‌آموزان آموخته شود. برای این کار، معلم تلاش می‌کند مهارت تفکر و استدلال دانش‌آموزان را افزایش داده و مهارت حل مسئله را در آنان تقویت نماید، به طوری که دانش‌آموزان از مهارت‌هایی که آموخته اند در موقعیت‌های گوناگون زندگی بهره ببرند، زیرا زندگی دانش‌آموزان محدود به مدرسه نیستند و مهارت-ها را در خارج از مدرسه نیز به‌کار خواهند بست. به عبارتی دیگر به جای اینکه آموزش اندیشه‌ها محور فعالیت‌های مراکز آموزشی باشد، آموختن اندیشیدن باشد. این روش باعث می‌شود جریان تفکر در مدرسه و خارج از مدرسه امکان‌پذیر شود . درصورتی می‌توان منطقی فکر کرد و از پرداختن به افکار غیر منطقی اجتناب نمود که برداشت و استنباط فرد از وقایع زندگی صحیح باشد. تفکر منطقی عالی‌ترین سطح تفکر بوده و مختص انسان است، به میزان تناسب محتوای تفکر و واقعیت‌های بیرونی، نظم و انسجام خاصی در ذهن ایجاد می‌شود. حل مسئله، اساسی‌ترین ملاک برای تفکر منطقی است. افراد دارای تفکر منطقی، می‌توانند به آسانی مشکلات را حل کرده و از راه درست و منطقی وارد شوند. و چون مسایل و مشکلات در موقعیت‌های مختلف، متنوع است، تفکر منطقی نیز دارای سطوح مختلفی خواهد بود. واقع‌نگری، کل‌نگری، درک روابط بین پدیده‌ها، درک عمیق مسائل و... برخی از ویژگی‌های محتوایی تفکر منطقی به شمار می‌رود.
